Para coñecer máis cousas sobre esta célebre autora, preme no enlace:
ROSALÍA DE CASTRO
Agora imos desfrutar dun dos seus marabillosos poemas:
CANTARES GALLEGOS, Adiós ríos, adiós fontes
Adiós ríos, adiós fontes adios, regatos pequenos;
adios, vista dos meus ollos:
non sei cando nos veremos.
Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criei,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantei,
prados, ríos, arboredas,

paxariños piadores,
casiña do meu contento,
muíño dos castañares,
noites craras de luar,
campaniñas trimbadoras,
da igrexiña do lugar,
amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
camiñiños antre o millo,
¡adios, para sempre adios!
¡Adios groria! ¡Adios contento!
¡Deixo a casa onde nacín,
deixo a aldea que conozo
por un mundo que non vin!
Deixo amigos por estraños,
deixo a veiga polo mar,
deixo, en fin, canto ben quero...
¡Quen pudera non deixar!...
Como vos dixen, Amancio Prada, cantou algunhas das máis fermosas poesías de Rosalía, aquí vos deixo a canción.
De que fala a autora neste poema?
No hay comentarios:
Publicar un comentario